Je hebt winnaars, je hebt verliezers, je hebt vechters en je hebt denkers

Deel I nog niet gelezen, klik dan bovenin op feuilleton, daar staat het eerste deel van het verhaal.

"Hoi pap," zegt een wat schuchtere jongen met een getinte huidskleur. Domingues kijk hem aan, het is zijn eigen zoon. "Wat kom je doen? Wat kom je doen?" roept hij naar zijn zoon. "Rustig pap, ik kom in vrede. Laten we even naar binnen gaan." Domingues is verbaasd over de rustige reactie van zijn zoon. Hij had hem op zijn minst kwaad verwacht over het voorval van gisteren. Langzaam stapt hij opzij en laat Maurtis binnen komen. "Heb je spijt?" vraagt Maurits. Domingues denkt na. Spijt heeft hij niet, Daantje heeft alles van hem afgepakt, dan kan ze hem toch op zijn minst nog wel financieel ondersteunen. "Nee, niet over gisteren."
De woede begint te koken door het lijf van Maurits. Waar haalt die man het gore lef van om geen spijt te hebben. Dat hij de fout in gaat door die verslaving kan hij nog begrijpen. Daar wil hij hem ook maar al te graag bij helpen, maar dat zijn eigen vader zijn moeder slaat zonder spijt gaat te ver. De twee lopen de huiskamer van Domingues binnen. Het is slordig. Papieren liggen over de vloer, er liggen overal etensresten en het stinkt. Maurits zegt: "Ik heb wat voor je bij je. Die coke en die wiet het is allemaal maar matig spul. Ik heb nu iets daar ga je echt een geweldige trip van beleven."
Enigszins verbaast kijkt Domingues naar zijn zoon. Dit was wel het allerlaatste wat hij had verwacht, maar wat is dit heerlijk. Zijn zoon komt hem goed spul brengen. Snel gooit hij de pizzadozen en wat papierwerk van de bank en laat Maurits zitten. "Laat eens zien jongen, wat heb je." Maurits haalt een injectienaald met een groenkleurige vloeistof uit de binnenzak van zijn jas. De ogen van Domingues beginnen te glunderen. Hij herkent het niet, maar dit moet goed spul zijn.
"Je moet het in je aderen spuiten."
"Net alsof ik niet weet hoe je dat moet doen. Goed gedaan hoor jochie."
De woorden malen door Maurits zijn hoofd. Deze man is niet meer te redden. Hij ontdoet de injectienaald van zijn bescherming en geeft het aan zijn vader. Deze twijfelt geen moment en steekt de naald in zijn arm. Maurits staat op en loopt naar de deuruitgang.
"Je hebt winnaars, je hebt verliezers, je hebt vechters en je hebt denkers.
Ik ben een winnende denker.
Jij een verliezende vechter.
Jij vocht voor elk shot.
Ik dacht aan hoe ik jou dat shot kon laten overwinnen.
Maar er was geen winst meer mogelijk voor jou.
En daarom nam jij zojuist jouw verliezende shot.
Dag pap!"
Domingues kijkt zijn zoon aan en voelt alles duizelen. Dan krijgt hij een steek in zijn borstkas. Hij glijdt van de bank af en beland met zijn hoofd op de vloer. Hij beweegt niet meer.