dinsdag 26 april 2016

Een open brief aan de NOS, Joris en Maarten over verslag Luik-Bastenaken-Luik

Beste NOS en in het bijzonder Joris en Maarten,

Met genoegen heb ik afgelopen zondag naar de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik gekeken. Het is de oudste monumentale koers die er te winnen valt en met de heroïsche constellatie van het weer en de nieuwe kasseienstrook omhoog vlak voor het einde, was het een race om op te peuzelen voor de wielergastronoom.  Zeker vanwege de dappere overwinnaar Woutje, tegenwoordig Wout, Poels. Op het moment van victorie was ik een moment in extase, terwijl ik naar de beeldbuis blèrde: ,,Kom op Woutje! Doe het! Ja Woutje! Pak ze. Ja, ja, jaaa!” Om vervolgens met mijn armen in de lucht een vreugdedans te doen door mijn woonkamer.

Daardoor miste ik het volgende:
Joris: ,,Wout Poels gaat op 500 meter van de streep versnellen, want hij weet dat er druk van achteruit komt.”
Maarten: ,,Albasini is goed hoor!”
Joris: ,,Albasini gaat mee, Costa heeft problemen, Sánchez volgt alleen maar. De Katusha-renner komt er niet meer bij. Poels op kop. Hij zit bij de beste vier. Gaan deze vier sprinten voor de overwinning?”
Maarten: ,,Albasini is een gevaarlijke klant, want hij is het beste. Daar gaat Bardet nog een keer in de aanval, denk ik. Namens Giant.”
Joris:  ,,Barguil”
Maarten: ,,Of, dan is het Barguil, Bardet is van AG2R. Vier man bij elkaar.”
Joris:,,Mollema, boven in beeld, gaat niet mee. Een andere Nederlander wel, in het zwart, Wout Poels. Die bocht, de bocht van Daniel Martin.”
Maarten: ,,Costa is gevaarlijk!”
Joris op kalme en vertellende toon: ,,Poels trekt de sprint aan. Is uitstekend aan dit seizoen begonnen. Is uitstekend bezig. Hij heeft zichzelf leren kennen, hij is anders gaan fietsen. Hij heeft leren winnen in één keer in dat Sky-shirt. Er is overtuiging bij Wout Poels.”
Maarten enthousiast: ,,Daar komt Albasini!!”
Joris: ,,Maar Albasini komt, of komt Albasini niet.”
Maarten: ,,Nee!! Hij haalt het.”
Eindelijk enthousiasme bij Joris: ,,Poels wint Luik-Bastenaken-Luik!”
Terug naar een kalmere toon: ,,En treedt in de voetsporen van Steven Rooks en Adrie van der Poel. Wat een grandioze overwinning van Wout Poels. Wat een slim gereden wedstrijd. Hij legt ze er allemaal op door heel alert te reageren op die laatste steile klim, toen er drie van door gingen. Poels ging mee en pakt ze vervolgens in de sprint. Fantastische overwinning.”

Doordat ik ontelbare keren het fragment terug heb gekeken, om wederom te genieten van het bravourestuk van die pieterige Limburgse Wout, heb ik dit later wel meegekregen. En hoe vaker ik het fragment terugkeek, des te meer begon mij het commentaar op te vallen. Natuurlijk we missen Mart, maar als een dinosaurus uitsterft, is er altijd weer een nieuw beest die de grootste is. Echter wat mij het meest tegen de borst stuitte, was het gebrek van enthousiasme van Maarten Ducrot en vooral Joris van den Berg. Het verslag was niet slecht, voor een samenvatting waarvan we de uitslag al wisten waarschijnlijk uitstekend, maar het paste niet bij het moment.

De overwinning van Wout Poels was historisch. Het was een memorabele koers, na 28 jaar weer een Nederlandse overwinning en het verhaal van de triomfator was schoner dan Oscar-winnende Hollywood-films. Toch waren er geen overslaande stemmen van hoop en vertwijfeling. De begeestering was zelfs nog even groter toen Albasini er bijna over heen ging. Op de streep toen Poels zijn armen naar de hemel hief, was er bij Joris even een verhoging in het volume. Maarten horen we, denk ik, op de achtergrond nog applaudisseren.

Ik snap het niet. Als je van beroep wielercommentator bent, betekent het neem ik aan dat je veel met de wielersport hebt. Je volgt het op de voet en weet van het belang van de grote voorjaarsklassiekers. Ook ben je op de hoogte van het wielerklimaat waar we uitkomen. De laatste jaren krabbelen we met overwinningen langzaam op uit de dip waar het Nederlandse wielrennen lange tijd in heeft gezeten. De kans alleen al dat Poels Luik-Bastenaken-Luik gaat winnen, is reden genoeg om à la Jack van Gelder ten tijde van die goal van Dennis Bergkamp in kreunen uit te barsten. Laat de kijker het orgasme voelen, dat je als wielerliefhebber krijgt bij een Nederlandse overwinning in wellicht de grootste ééndagswedstrijd ter wereld. Doe het!

Zondag was de dag dat we een nieuwe Nederlandse wielerheld kregen. Het was ook de mogelijkheid dat we een Hans van Zetten van de wielersport kregen, die kans werd niet verzilverd. Maar hij zal wederom komen. Tom Dumoulin, Wout Poels of misschien wel Sam Oomen zullen weer overwinnen. En ik hoop dat jullie, Maarten en Joris, het enthousiasme van de kijker ook zullen ervaren in het commentaarhokje. Juichen, zoals een Feyenoord-supporter juicht voor een prijs als de KNVB-beker. Dan zal niemand meer de volgende dag zeggen: ‘Ik mis Mart Smeets.’

Succes jongens en hopelijk tot snel bij het volgende Nederlandse succes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten