dinsdag 17 mei 2016

Een ode aan Max: Elvis, Cruyff en Max blijven bestaan

Wijlen Luc de Vos van de Belgische groep Gorki zong ooit in zijn hit Mia de volgende zinnen:

Sterren komen,
Sterren gaan,
Alleen Elvis blijft bestaan.

Hij schilderde met zijn stem als penseel in een paar woorden de muziekindustrie. Hoe ontzaglijk ze ook zijn, ze zullen allemaal niet voor de eeuwigheid zijn. Elvis, zal nooit verdwijnen. Simpelweg omdat The King de grondlegger was van de contemporaine muziekindustrie. Oké, samen met The Beatles en nog wat andere virtuozen uit die tijd, die we zeker nog niet vergeten zijn. Maar het is ook niet een wetenschappelijk gegeven, maar een uiting van elegantie. Het voordeel daarvan is, kunst hoeft niet helemaal te kloppen als het gevoel harmonieert met de uiting. En voor het gevoel was Elvis het begin van het moderne muziektijdperk.

Waar ik heen wil met dit relaas: Fanny Blankers-Koen, Anky van Grunsven, Pieter van den Hoogenband en Joop Zoetemelk. Of beter nog:

Sterren komen,
Sterren gaan,
Alleen Cruyff blijft bestaan.

Het zijn allemaal sporthelden die iets deden in de sport, wat nog nooit vertoond was. Zoals Tiger Woods de golfsport belichaamt in de vele grijze massa’s van het grote publiek. Raymond van Barneveld in Nederland voor altijd de man van de dartsport is. Hoe hard Michael van Gerwen ook die 180’ers en 9-darters blijft gooien, Barney was de reden waarom we ooit met zijn allen naar het werpen van pijltjes in een bord gingen kijken.

Maar zoals Luc de Vos al zong:
Sterren komen, sterren gaan.

Alle grondleggers van een sport in de theater van de gedachte verdwijnen op een gegeven moment uit de sport. Ze beoefenen het zelf niet meer en komt een nieuwe ster aan het firmament. Dafne Schippers schijft historie door op de sprintnummers in de atletiek gouden medailles te pakken. Tom Dumoulin verbaast heel Nederland telkens weer door in de grote rondes in de leiderstrui te rijden. Ranomi Kromowidjojo laat zien dat wereldrecords in het zwemmen er zijn om gebroken te worden.

Toch is er op dit moment weer één ster die is gekomen, maar nooit meer weg zal gaan: Max Verstappen. Een ventje van 18, die zoals Elvis ooit een podium betrad, een mondiale sport binnen is gestapt. In zijn eerste race in een goede auto is de hoogste trofee meteen voor hem. Een prestatie die niemand nog op die leeftijd heeft geleverd. Een monumentale gebeurtenis die geen enkele Nederlander eerder heeft beleefd. De Formule 1 en de autoracesport heeft een gezicht gekregen voor alle jongetjes en meisjes die in Nederland die nu opgroeien. Een gezicht voor alle volwassenen die grootheden in die sport voorbij hebben zien komen, maar nog nooit een met een Limburgs accent. Max is vanaf nu het gezicht van de Formule 1 in Nederland.

En er zullen nog sterren komen,
Er zullen nog sterren gaan,
Alleen Max blijft bestaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten