Feuilleton V: Ik heb altijd van hem gehouden, zelfs tot het laatste moment

Eerdere delen nog niet gelezen, klik dan bovenin op feuilleton, daar staan de eerste delen van het verhaal.

Daantje stort neer op de grond. Opnieuw verlaten de tranen als een waterval haar ogen. Ze weet niet of ze er goed aan doet om Maurits weg te sturen, maar ze weet ook zeker dat ze hem nu even niet kan zien. Ze vraagt zich af waar het fout is gegaan. Domingues is zeventien jaar verslaafd geweest, maar nooit was dat een groot probleem geweest voor Maurits. Nu hij haar heeft geslagen, zijn blijkbaar de stoppen doorgeslagen bij haar zoon. Terwijl Maurits altijd de rust zelve lijkt te zijn. Nu had hij ook weer die enge kalmte, alsof het hem allemaal niet raakt. Het is een bijzondere jongen, dat weet ze. Maar nu hij dit heeft gedaan, moet hij even voor zichzelf zorgen. Dat moet hij kunnen en later als ze er klaar voor is, als ze er ooit klaar voor zal zijn, dan neemt ze weer contact met hem op.

Maurits loopt van het winkelcentrum naar de kerk met een fles water onder zijn arm. Hij loopt het imposante gebouw binnen en gaat op een bankje zitten. Hij kijkt om zich heen en ziet een altaar met daar boven een Jezusbeeldje. De ramen zijn allemaal van glas in lood. Er zijn verhalen uit de bijbel op uitgetekend. Hij gaat even op het bankje liggen en bekijkt de beeltenissen en probeert er een verhaal bij te bedenken. Dan gaat hij opeens rechtop zitten en probeert te bidden. ,,Lieve God. Mag ik even met U praten. Ik weet U heeft het druk, maar ik hoop dat U toch even tijd voor mij hebt. Ik heb een engel naar U toe gestuurd. Deze engel is mijn vader. Ik heb altijd van hem gehouden, zelfs tot het laatste moment. Hij had echter geen mogelijkheid meer om van mensen te houden. Maar hij was niet slecht. Ik wil U vragen om hem in de hemel op te nemen. Net zoals ik hoop dat U mij vergeeft. Ik deed het om hem te helpen. Ik hoop dat U het net zo heeft beleefd." Maurits slaat een kruisje en kijkt opnieuw naar het glas in lood. Hij weet niet of er een God bestaat, maar hij weet als er een bestaat. Hij hem zou moeten begrijpen.