Contador vs Aru: Een veldmuis heeft meer kans tegen een Filipijnse cobra

26 mei 2015. Een datum die voor wielerliefhebbers vanaf nu een legendarische dag werd. De Motagna Pantani stond op het programma in de Giro D'Italia. Dat is de immense Mortirolo waar 'het Olifantje' Marco Pantani in 1994 definitief doorbrak als klimmer. Een berg die altijd aan hem gelinkt zal blijven mede door het standbeeld dat er op te bewonderen is. Maar na 26 mei 2015 kan er een nieuw beeldje gemaakt worden.

Alberto 'El Pistolero' Contador

Vlak voor de klimpercentages van ver boven de 10 procent rijdt Alberto 'El Pistolero' Contador lek. Het is het sein voor de mannen van de teams uit het Oostblok vol te gaan rijden. Katusha (voor Trofimov) en Astana (Aru en Landa) maken koers en de Spaanse veelwinnaar komt op een kleine minuut achterstand aan bij de Mortirolo. Zijn ploeggenoten zijn volledig opgerookt, maar dat doet Contador niets.

Vanaf de eerste meters van de bergpas die menig fietstourist doet afstappen, valt hij aan. Over zijn trappers walst hij alsof hij in no time een heel concert van André Rieu ten gehore moet brengen. De coureurs achter hem met namen als Rigoberto Uran en Darwin Atapuma snokken achter de ontketende matador aan, maar als zij stieren zijn in een gevecht, waren ze vast komen te zitten in een rode lap die hun limiet aangeeft. Een voor een raapt Contador de teruggevallen bergkrijgsmannen op. Af en toe kan een enkeling een tweede adem vinden om zo een paar bochten van de schoonheid van overmacht te kunnen genieten.

In de voorhoede zijn het inmiddels twee Astana-renners (Aru en Landa) en een dapper verrijzende Nederlander (Kruijswijk) die de dans leiden. De Italiaanse jongeling Aru laat elke keer een bedroefder gezicht zien aan de camera's die hem volgen. De zwakte van de leider van het jongerenklassement lijkt een omgekeerde werking te hebben op de leider van het algemeen klassement. Wanneer De Kleine Engel zijn ploegmaat Landa en Kruijswijk even wat ruimte moet geven, komt Contador in het zicht. De Nederlander poeft er tussenuit en even lijkt er een moment van genade voor Aru van de roze trui.

Fabio 'De Kleine Engel' Aru

Voor even dan maar. Een veldmuisje met een gebroken poot had meer kans tegen een Filipijnse cobra dan de geslagen Aru tegen El Pistolero. Na een aanval van Contador breekt hij en moet de overwonnen waaghals het kopmanschap overdragen aan Mikel Landa. Een Spaanse renner die in 2015 als een feniks zijn wielerleven opnieuw begon. Zijn oude benen zijn verruilt voor superbenen die geen enkele weerstand voelen op welke klim dan ook.

De dappere strijd van Alberto Contador en de Nuenense klimgeit Steven Kruijswijk was het dan ook ten spijt. De etappe kreeg als enige smet niet de winnaar waar het recht op had. Toch was aan het eind van de rit wel de beloning voor beide strijders. De Spaanse rozetruidrager had zijn voorsprong zo vergroot dat niemand meer twijfelt of hij de Giro zal winnen. Kruijswijk kreeg zijn geitenvelletje in de vorm van de blauwe trui van het bergklassement. Die hij zal willen verdedigen tot het einde van de Italiaanse rittenkoers. En beneden aan de berg zullen ze vast een standbeeld voor Contador aan het maken zijn. Eind goed, al goed.