Mark Tuitert zoek het jaar 1994 op en wordt voor eeuwig mijn held!

Bron afbeelding: RTV Oost

Het is bijna vier jaar geleden toen ik op mijn verjaardag in spanning voor de TV zat. De Olympische Spelen waren in volle gang. De koningsafstand van het schaatsen stond op het programma. Niet te snel voorbij, maar ook niet meer dan twee minuten per rit. Shani Davis was op dat moment de topfavoriet. Mark Tuitert start zijn race. Hij opent met 23.5. Vervolgens rijdt hij een oplopend schema met rondjes 25.8, 27.1 en 29.0 en komt uit op een tijd van 1.45,57. Ik kijk mijn vader aan en zeg: “Dit is wel een erg goede tijd, hij kan hem wel eens hebben.” Er volgen nog een aantal slopende minuten, maar het verhaal mag bekend zijn: Mark Tuitert werd in Vancouver Olympisch kampioen.

Vanochtend lees ik wat in de krant en zie de naam van Mark Tuitert staan. Ik lees dat hij niet zeker is van zijn plek in Sotsji voor de Olympische Spelen van 2014. Opnieuw kijk ik mijn vader aan en spreek mijn irritatie hierover uit. Een groot kampioen als Mark Tuitert moet meer krediet krijgen, een man die op het juiste moment heeft gepiekt. Hij moet mogelijk wijken voor Koen Verweij, een schaatser die het team op de ploegenachtervolging compleet moet maken. Het maakt mij zelfs een beetje boos. Dat moet toch ook met een ander kunnen, waarom moet Tuitert hiervoor wijken? Ik blijft met mijn frustratie zitten met de wetenschap dat de 1500 meter vanavond wordt verreden.

De vrouwen zijn net klaar met hun 5000 meter. Een afstand waar volgens mij helemaal niemand blij van wordt. Het is voor die vrouwen te lang en daarom gaan ze ook steeds langzamer. Echt enerverend is het voor kijker ook niet. De plekken zijn daar verdeeld en nu is het de beurt aan de mannen op dé afstand: de 1500 meter. Mijn vader stapt op, omdat hij naar een kaartavondje toegaat. Ik zeg weer dat ik vind dat het belachelijk is als Tuitert niet zou mogen gaan. “Ik hoop dat hij wint en dan een lange neus naar de KNSB maakt.” Mijn vader roept nog: “We zullen het wel zien.”

Groothuis is een van de eerste favorieten die van start gaat. Hij zet een behoorlijke tijd neer, maar niet een om van te schrikken. Daarna komen er een aantal schaatsers voorbij, die geen bijzondere prestaties leveren. Dan is het eindelijk rit 7. Mark Tuitert neemt het op tegen Kjeld Nuis. De Holtenaar zet opnieuw het stadion op zijn kop door een tijd van 1.45,75 neer te zetten. Slecht 0,18 seconden langzamer dan in Vancouver. De andere rijders komen de baan op, maar Kramer, Blokhuijsen en Olde Heuvel komen niet aan de tijd van Tuitert.

Dan is het tijd voor de laatste rit. Opeens is Koen Verweij Tuitert zijn grootste concurrent niet meer. Zolang Rhian Ket niet wint, is de Olympisch kampioen verzekerd van het kunnen verdedigen van zijn titel. Ket gaat voortvarend van start en opent voor zijn doen zeer sterk, maar dan treed het verval in. Verweij gaat de rit van hem winnen, maar beter nog Mark Tuitert gaat het OKT winnen. Opnieuw piekt hij op het juiste moment. Weer laat hij mijn woorden profetisch zijn. Daarom zeg ik: “Mark Tuitert, zoek het jaar 1994 op, evenaar de prestatie van Johan Olav Koss*, en jij bent voor eeuwig mijn held!”

*De Noor Johan Olav Koss was de laatste schaatser die op zijn titel op Olympische spelen op de 1500 meter succesvol verdedigde.